കനകച്ചിലങ്ക കിലുങ്ങിക്കിലുങ്ങി,
കാഞ്ചനകാഞ്ചി കുലുങ്ങിക്കുലുങ്ങി
കടമിഴിക്കോണുകളില് സ്വപ്നം മയങ്ങി,
കതിരുതിര്പ്പൂപ്പുഞ്ചിരി ചെഞ്ചുണ്ടില്ത്തങ്ങി;
ഒഴുകുമുടയാടയിലൊളിയലകള് ചിന്നി
അഴകൊരുടലാര്ന്നപോലങ്ങനെ മിന്നി;
മതിമോഹനശുഭനര്ത്തനമാടുന്നയി, മഹിതേ
മമ മുന്നില് നിന്നു നീ മലയാളകവിതേ!
ഒരുപകുതി പ്രജ്ഞയില് നിഴലും നിലാവും
ഒരു പകുതി പ്രജ്ഞയില് കരിപൂശിയവാവും
ഇടചേര്ന്നെന് ഹൃദയം പുതുപുളകങ്ങള് ചൂടി
ചുടുനെടുവീര്പ്പുകള്ക്കിടയിലും കൂടി
അതിധന്യകളുഡുകന്യകള് മണിവീണകള് മീട്ടി
അപ്സരരമണികള് കൈമണികള് കൊട്ടി
വൃന്ദാവനമുരളീരവപശ്ചാത്തലമൊന്നില്
സ്പന്ദിക്കുമാമധുരസ്വരവീചികള് തന്നില്
താളം നിരനിരയായ് നുരയിട്ടിട്ടു തങ്ങി
താമരത്താരുകള്പോല് തത്തീ ലയഭംഗി
സതതസുഖസുലഭതതന് നിറപറവച്ചു
ഋതുശോഭകള് നിന്മുന്നില് താലം പിടിച്ചു
തങ്കത്തരിവളയിളകി നിന്പിന്നില് തരളിതകള്
സങ്കല്പസുഷമകള് ചാമരം വീശി
സുരഭിലമൃഗമദതിലകിത ഫാലം
സുമസമ സുലളിത മൃദുലകപോലം
നളിനദല മോഹന നയനവിലാസം
നവകുന്ദസുമസുന്ദര വരമന്ദഹാസം
ഘനനീല വിപിനസമാന സുകേശം
കുനുകുന്തളവലയാങ്കിത കര്ണ്ണാന്തികദേശം
മണികനക ഭൂഷിത ലളിതഗളനാളം
മമമുന്നിലെന്തൊരു സൌന്ദര്യമേളം
മുനിമാരും നുകരാത്ത സുഖചക്രവാളം
ഉണരുന്നു പുളകിതം മമജീവനാളം
ഇടവിടാതടവികളും ഗുഹകളും ശ്രുതികൊട്ടിയ
ജടതന് ജ്വരജല്പനമയമായ മായ
മറയുന്നു വിരിയുന്നൂ മമജീവന് തന്നില്
മലരുകള് മലയാളകവിതേ, നിന്മുന്നില്
നിര്നിമേഷാക്ഷനായ് നില്പതഹോ ഞാനിദം
നിന് നര്ത്തനമെന്തത്ഭുത മന്ത്രവാദം
കണ്ടുനിന് കണ്കോണുകളുലയവേ കരിവരി
വണ്ടലയും ചെണ്ടുലയും വനികകള് ഞാന്
ലളിതേനിന് കൈവിരലുകളിളകവേ കണ്ടു ഞാന്
കിളിപാറും മരതകമരനിരകള്
കനകോജ്ജ്വല ദീപശിഖാ രേഖാവലിയാലെ
കമനീയ കലാദേവത കണിവച്ചതുപോലെ
കവരുന്നു കവിതേ തവനൃത്തരംഗം
കാപാലികനെങ്കിലും എന്നന്തരംഗം
തവചരണ ചലനകൃത രണിതരസരംഗണം
തന്നോരനുഭൂതിതന് ലയനവിമാനം
എന്നെ പലദിക്കിലുമെത്തിപ്പൂ ഞാനൊരു
പൊന്നോണപ്പുലരിയായ് പരിലസിപ്പൂ
കരകമലദലയുഗള മൃദുമൃദുലചലനങ്ങള്
കാണിച്ചസൂക്ഷ്മലോകാന്തരങ്ങള്
പലതും കടന്നുകടന്നു ഞാന് പോയി
പരിധൃത പരിണതപരിവേഷനായി
ജന്മം ഞാന് കണ്ടു ഞാന് നിര്വൃതി കൊണ്ടു
ജന്മാന്തരങ്ങളിലെ സുകൃതാമൃതമുണ്ടു
ആയിരം സ്വര്ഗ്ഗങ്ങള് സ്വപ്നവുമായെത്തി
മായികേ നീ നിന് നടനം നടത്തി
പുഞ്ചിരി പെയ്തുപെയ്താടു നീ ലളിതേ
തുഞ്ചന്റെ തത്തയെ കൊഞ്ചിച്ച കവിതേ
അഞ്ചിക്കുഴഞ്ഞഴിഞ്ഞാടു ഗുണമിളിതേ
കുഞ്ചന്റെ തുള്ളലില് മണികൊട്ടിയ കവിതേ
പലമാതിരി പലഭാഷകള് പലഭൂഷകള് കെട്ടി
പാടിയുമാടിയും പലചേഷ്ടകള് കാട്ടി
വിഭ്രമവിഷവിത്തുവിതക്കിലും ഹൃദിമേ
വിസ്മരിക്കില്ല ഞാന് നിന്നെ സുരസുഷമേ
തവതലമുടിയില്നിന്നൊരുനാരുപോരും
തരികെന്നെത്തഴുകട്ടെ പെരുമയും പേരും
പോവുന്നൊ നിന് നൃത്തം നിര്ത്തി നീ ദേവീ
പോവല്ലെ പോവല്ലെ പോവല്ലെ ദേവീ
(സ്വരരാഗസുധ/20-04-1946)
കാഞ്ചനകാഞ്ചി കുലുങ്ങിക്കുലുങ്ങി
കടമിഴിക്കോണുകളില് സ്വപ്നം മയങ്ങി,
കതിരുതിര്പ്പൂപ്പുഞ്ചിരി ചെഞ്ചുണ്ടില്ത്തങ്ങി;
ഒഴുകുമുടയാടയിലൊളിയലകള് ചിന്നി
അഴകൊരുടലാര്ന്നപോലങ്ങനെ മിന്നി;
മതിമോഹനശുഭനര്ത്തനമാടുന്നയി, മഹിതേ
മമ മുന്നില് നിന്നു നീ മലയാളകവിതേ!
ഒരുപകുതി പ്രജ്ഞയില് നിഴലും നിലാവും
ഒരു പകുതി പ്രജ്ഞയില് കരിപൂശിയവാവും
ഇടചേര്ന്നെന് ഹൃദയം പുതുപുളകങ്ങള് ചൂടി
ചുടുനെടുവീര്പ്പുകള്ക്കിടയിലും കൂടി
അതിധന്യകളുഡുകന്യകള് മണിവീണകള് മീട്ടി
അപ്സരരമണികള് കൈമണികള് കൊട്ടി
വൃന്ദാവനമുരളീരവപശ്ചാത്തലമൊന്നില്
സ്പന്ദിക്കുമാമധുരസ്വരവീചികള് തന്നില്
താളം നിരനിരയായ് നുരയിട്ടിട്ടു തങ്ങി
താമരത്താരുകള്പോല് തത്തീ ലയഭംഗി
സതതസുഖസുലഭതതന് നിറപറവച്ചു
ഋതുശോഭകള് നിന്മുന്നില് താലം പിടിച്ചു
തങ്കത്തരിവളയിളകി നിന്പിന്നില് തരളിതകള്
സങ്കല്പസുഷമകള് ചാമരം വീശി
സുരഭിലമൃഗമദതിലകിത ഫാലം
സുമസമ സുലളിത മൃദുലകപോലം
നളിനദല മോഹന നയനവിലാസം
നവകുന്ദസുമസുന്ദര വരമന്ദഹാസം
ഘനനീല വിപിനസമാന സുകേശം
കുനുകുന്തളവലയാങ്കിത കര്ണ്ണാന്തികദേശം
മണികനക ഭൂഷിത ലളിതഗളനാളം
മമമുന്നിലെന്തൊരു സൌന്ദര്യമേളം
മുനിമാരും നുകരാത്ത സുഖചക്രവാളം
ഉണരുന്നു പുളകിതം മമജീവനാളം
ഇടവിടാതടവികളും ഗുഹകളും ശ്രുതികൊട്ടിയ
ജടതന് ജ്വരജല്പനമയമായ മായ
മറയുന്നു വിരിയുന്നൂ മമജീവന് തന്നില്
മലരുകള് മലയാളകവിതേ, നിന്മുന്നില്
നിര്നിമേഷാക്ഷനായ് നില്പതഹോ ഞാനിദം
നിന് നര്ത്തനമെന്തത്ഭുത മന്ത്രവാദം
കണ്ടുനിന് കണ്കോണുകളുലയവേ കരിവരി
വണ്ടലയും ചെണ്ടുലയും വനികകള് ഞാന്
ലളിതേനിന് കൈവിരലുകളിളകവേ കണ്ടു ഞാന്
കിളിപാറും മരതകമരനിരകള്
കനകോജ്ജ്വല ദീപശിഖാ രേഖാവലിയാലെ
കമനീയ കലാദേവത കണിവച്ചതുപോലെ
കവരുന്നു കവിതേ തവനൃത്തരംഗം
കാപാലികനെങ്കിലും എന്നന്തരംഗം
തവചരണ ചലനകൃത രണിതരസരംഗണം
തന്നോരനുഭൂതിതന് ലയനവിമാനം
എന്നെ പലദിക്കിലുമെത്തിപ്പൂ ഞാനൊരു
പൊന്നോണപ്പുലരിയായ് പരിലസിപ്പൂ
കരകമലദലയുഗള മൃദുമൃദുലചലനങ്ങള്
കാണിച്ചസൂക്ഷ്മലോകാന്തരങ്ങള്
പലതും കടന്നുകടന്നു ഞാന് പോയി
പരിധൃത പരിണതപരിവേഷനായി
ജന്മം ഞാന് കണ്ടു ഞാന് നിര്വൃതി കൊണ്ടു
ജന്മാന്തരങ്ങളിലെ സുകൃതാമൃതമുണ്ടു
ആയിരം സ്വര്ഗ്ഗങ്ങള് സ്വപ്നവുമായെത്തി
മായികേ നീ നിന് നടനം നടത്തി
പുഞ്ചിരി പെയ്തുപെയ്താടു നീ ലളിതേ
തുഞ്ചന്റെ തത്തയെ കൊഞ്ചിച്ച കവിതേ
അഞ്ചിക്കുഴഞ്ഞഴിഞ്ഞാടു ഗുണമിളിതേ
കുഞ്ചന്റെ തുള്ളലില് മണികൊട്ടിയ കവിതേ
പലമാതിരി പലഭാഷകള് പലഭൂഷകള് കെട്ടി
പാടിയുമാടിയും പലചേഷ്ടകള് കാട്ടി
വിഭ്രമവിഷവിത്തുവിതക്കിലും ഹൃദിമേ
വിസ്മരിക്കില്ല ഞാന് നിന്നെ സുരസുഷമേ
തവതലമുടിയില്നിന്നൊരുനാരുപോരും
തരികെന്നെത്തഴുകട്ടെ പെരുമയും പേരും
പോവുന്നൊ നിന് നൃത്തം നിര്ത്തി നീ ദേവീ
പോവല്ലെ പോവല്ലെ പോവല്ലെ ദേവീ
(സ്വരരാഗസുധ/20-04-1946)
No comments:
Post a Comment